H γενική φιλοσοφία της τεχνοτροπίας στο βάψιμο, όποιου είδους και πάνω σε οποιοδήποτε αντικείμενο-υλικό, δεν είναι παρά η δημιουργία στην επιφάνειά του ακαθόριστων, ασύμμετρων ή και πιο συγκεκριμένων σχεδίων-παραστάσεων με την χρήση είτε αποκλειστικά μόνο χρώματος-μπογιάς είτε σε ορισμένες τεχνοτροπίες-τεχνικές βαφής και κάποιων άλλων υλικών-στοιχείων.
Οι πιο διαδεδομένες τεχνικές στο βάψιμο τοίχων, βασίζονται κυρίως στην χρησιμοποίηση δύο αποχρώσεων μπογιάς, εκ των οποίων η μία πιο σκούρου – έντονου χρώματος και που, ανάλογα με το είδος της κάθε τεχνικής, είτε «αναμεμειγμένες» δίνουν συνολικά ένα τρίτο παραμφερές χρωματικό αποτέλεσμα είτε διακρίνονται κατά τόπους και δύο αυτούσια πάνω στον τοίχο. Ο τοίχος βάφεται αρχικά σε ένα από τα δύο χρώματα, με την κλασσική διαδικασία (ρολό – πινέλο) και στην συνέχεια με την 2η απόχρωση, δημιουργείτε το σχέδιο της τεχνοτροπίας που έχετε επιλέξει με την βοήθεια των εργαλείων/υλικών που η κάθε μία απαιτεί. Σε όλα τα μεγάλα χρωματοπωλεία, sites εταιριών χρωμάτων, γενικά στο internet, περιοδικά διακόσμησης κλπ θα βρείτε προτάσεις με πολλά σχέδια, για να δείτε τουλάχιστον στο «χαρτί» το τελικό αποτέλεσμα της κάθε τεχνοτροπίας.
Δεν είναι όλες το ίδιο έντονες, γι΄αυτό και κάποιες προσφέρονται για μικρές και άλλες για μεγαλύτερες επιφάνειες, κάποιες είναι καταλληλότερες για τοίχους με μικρό πλάτος, κάποιες άλλες για τοίχους με δυσανάλογο ύψος αναλογικά με το μήκος τους κλπ.
Γενικός κανόνας …καλαισθησίας όποια τεχνοτροπία κι αν επιλέξετε ότι αν την εφαρμόσετε στo σύνολο των τοίχων ενός δωματίου δεν θα καταφέρετε να αναδείξετε ούτε τον χώρο ούτε τον κόπο σας. Σε έναν ή δύο το πολύ διπλανούς τοίχους, σε τοίχους μικρών διαστάσεων ή και μόνο σε επιλεγμένα σημεία, το συνολικό αποτέλεσμα θα είναι πολύ πιο όμορφο ειδικά αν ο χώρος γενικά είναι μικρός.
πηγή: soulouposeto.gr
